Even een waarschuwing vooraf: dit wordt geen vriendelijke column. Maar u moet maar zo denken, hij gaat niet over u. Ik wil even iets kwijt over een groep mensen waar ik heel veel aan heb en heel veel om geef. Uit onderzoek van de beroepsvereniging NVDA blijkt dat twee van de drie doktersassistentes in de afgelopen twee jaar met fysiek of verbaal geweld aan de balie te maken heeft gehad. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat me dat niets verbaast. Met fysiek geweld heb ik gelukkig geen ervaring, maar aan mijn balie hoor ik ook soms heel ongezellige geluiden.

En dan te weten dat doktersassistentes gewoon mensen zijn die voor het vak gekozen hebben omdat ze patiënten graag zo goed mogelijk ter wille zijn. Heus niet omdat ze een onbedwingbare drang hebben om lekker mensen te pesten. Natuurlijk, ze maken wel eens een foutje (ze vergeten bijvoorbeeld iets), maar ik heb nog nooit een assistente horen vertellen hoe mooi ze een patiënt te pakken heeft genomen. Die vrouwen doen elke dag ontzettend hun best en ze hebben een baan die behoorlijk ingewikkeld is. Ik zou het niet kunnen.

Natuurlijk, alle patiënten zijn even belangrijk. Maar dat wil niet zeggen dat ze allemaal tegelijk vanmorgen exact om half negen op het spreekuur kunnen komen. De assistente moet nu eenmaal schipperen. En veel mensen vinden dat ze zelf belangrijker zijn dan hun buurman. En dat ze zelf dus recht op voorrang hebben. U natuurlijk niet, dat snap ik.

Dus als u nu weer eens pas aan het einde van de ochtend terecht kunt of u wilt bij de apotheek iets ophalen en het is niet geleverd door de groothandel, kijk de assistente eens in de ogen. En bedenk eens, hoe zou ik het doen. Zou ik de andere zieken afbellen om plaats te maken voor die ene meneer of mevrouw omdat die bijzonderder is? Zou ik de praktijk sluiten, in de auto stappen en naar de medicijnfabriek rijden om de pillen zelf te halen? Vergeet ik nooit eens een telefoontje te plegen of een briefje te schrijven? En als ik dat doe, verdien ik het dan om uitgescholden te worden? Moet er dan over me geroddeld worden? Is levenslange veroordeling dan niet wat overdreven? Ik ben toch ook maar eens mens en ik doe toch ook gewoon mijn best? Waarom zo gemeen?! Maar goed, deze column ging dus niet over u…