In mijn beroep kom je alle emoties tegen die de mens in petto heeft. Van angst tot lust en van opluchting tot compassie. Tegen de huisarts praten mensen vaak gemakkelijker over hun emoties dan tegen onopvallende voorbijgangers. Tijdens het spreekuur zie ik mensen hun pijn uiten en hun angsten uiteenzetten. En huilen. Heel veel huilen. Ik heb een doos met tissues op mijn bureau en regelmatig vervang ik de inhoud omdat ze allemaal volgehuild zijn. Verdriet is de emotie die ik misschien nog wel het vaakst voorbij zie komen. En toch vind ik dat ik te weinig verdriet zie. Ik zie mensen heel vaak hun tranen verbijten. Onderlippen die trillen en oogbollen die glimmen. Mensen huilen blijkbaar niet graag. Ik snap daar niks van. Huilen kan zo lekker opluchten en de ziel zo lekker schoonspoelen. ‘Ik had me nog zo voorgenomen dat ik niet zou gaan huilen’, zegt men vaak. Waarom?!

We lachen ook veel tijdens het spreekuur. Het leven is best grappig. ‘Mijn vrouw loopt zo krom; als je een wiel op haar neus plakt, is het een vliegtuig.’ En als iets grappig is, heeft niemand er bezwaar tegen dat je een potje lacht. Niemand slikt zijn glimlach weg. Lachen maakt het allemaal draagbaarder. Maar een potje janken, daar zien we tegenop. En het leven is best verdrietig. Mensen sterven en veel pijn is nauwelijks te dragen. Om maar te zwijgen over het verdriet van een echtscheiding, het verlies van een naaste of horen dat iets niet meer zal genezen. De eerste reflex is vaak het verdringen van tranen. Nu ben ik misschien maar een simpele huisarts en geen psychiater, maar ik geloof dat hard en hevig huilen vaak de gezondste reactie is.

En waar zijn mensen bang voor als het om tranen gaat? Ze smaken best lekker ziltig en ze houden je oogbollen mooi schoon. Bovendien is er niemand die het je kwalijk neemt als je eens goed doorgrient als het leven je verdrietig maakt. Ik in ieder geval niet. Dus hou je niet in, mensen. Als je droevig bent: wenen, huilen, janken, schreien, grienen, krijten, brullen en drenzen. Ik kan ertegen, leeg moeten die traanklieren. Zo snel droog je niet uit, dan drink je maar wat meer. Of je nou boer, burger of het enkelvoud van buitenlui bent, tranen zijn een sopje voor je ziel. Maar niet te lang, hoor. Uw verzekeraar betaalt maar voor tien minuten…