U bent één brok zenuwen; geef het maar toe. Van uw haarwortels tot uw vingertoppen, u zit vol met minuscule stroomdraadjes die ongeveer een kwartmiljoen kilometer afleggen in uw lichaam. Met uw zenuwen kun je vier keer rondom de aarde. Wat er tussen de oren gebeurt (en dat is meer dan we willen weten) gaat letterlijk en figuurlijk met de snelheid van het licht naar ons lijf. Als er in de hersenen iets niet lekker loopt, als u niet goed in uw vel zit vanwege gedoe in de familie of op het werk, dan vertaalt zich dat zonder vertraging naar uw lijf. Zoef! Dat weten we al langer dan we weten dat zenuwen bestaan. Bij verdriet krijgen we een brok in de keel. Het slikken wordt dan lastig of pijnlijk. Een probleem kan zwaar op de maag liggen. De maag verkrampt en dat is een rotgevoel. Bij andere mensen ligt hetzelfde probleem zwaar op de schouders. De spieren in de schouders worden stijf en de nek draaien is pijnlijk.

De uitdrukkingen zijn al eerder ontstaan dan de anatomen die in boekjes opschreven waar die zenuwen precies vertakten. Die nerds beseften zich misschien niet eens dat een belediging onverteerbaar kan zijn, omdat de zenuwen langs de darmen niet meer goed werken als je heel boos bent. Of dat een onderbuikgevoel zorgt dat uw darmen geprikkeld worden of u iets kotsbeu bent omdat uw maag overprikkeld is door boosheid. Lichaam en geest zijn één, alle huisartsen zijn holisten.

Als de dokter dus zegt dat uw probleem tussen uw oren zit, bedoelt hij dus precies het tegenovergestelde: het zit overal! Het suist door uw hele lichaam. Zoef! Natuurlijk voelt u het niet tussen uw oren, maar in uw maag, rug, blaas, knieën, darmen. Niks om ingewikkeld over te doen: zo bent u nu eenmaal gebakken. Als een brok zenuwen. Dat veel lichamelijke klachten hun oorsprong in de geest hebben, is trouwens geen dooddoener. Maagpijn door spanning is veel lastiger op te lossen dan maagpijn door een ontsteking. Als de huisarts er snel vanaf wilde zijn, zou hij wel zeggen dat het een maagzweer was. Pilletje erin en naar huis. ‘Het zit tussen uw oren’ is het begin van een langdurig genezingsproces. De huisarts neemt uw klacht juist serieus. Hij wil met u een heel pad afleggen en u juist niet afschepen. Maar misschien krijgt u buikpijn als u aan dat pad denkt.