Ik heb geweldige assistentes, dat mag best eens gezegd worden. Het werk dat die vrouwen doen, ik zou het niet kunnen. Elke dag weer heb ik een uitgebalanceerd spreekuur waarin iedere minuut van mijn tijd zo nuttig mogelijk besteed wordt. En zo loopt de dag eigenlijk telkens op rolletjes. Althans… Dat zou je denken. Er zijn namelijk een aantal spelbrekers. De belangrijkste daarvan ben ik natuurlijk zelf. Met mijn gepalaver over uw hobby's en andere gezellige gesprekjes die weinig bijdragen aan uw gezondheid. Een beetje nieuwsgierigheid is geen enkele huisarts vreemd, dus ik wil ook nutteloze dingen van u weten. Ik probeer echt wel om effectief spreekuur te houden. Ik doe mijn best.

Maar de grootste spelbreker is de Tweede Klacht. U weet wel, de klacht waar u niet voor kwam. Maar nu u er toch bent, kan ik best even in uw oor kijken of een plekje op uw rug bekijken. Toch? U heeft het aan de telefoon niet tegen de assistente gezegd, want het is niks bijzonders. Oh, u bent zich al aan het uitkleden. Nou ja, ik loop al wel een beetje uit, maar goed. De tweede klacht is in uw ogen maar een kleine klacht en u bent een efficiënte persoon, dus u spaart zulke dingetjes een beetje op. Het probleem is dat er voor een dokter bijna geen 'kleine' klachten bestaan. Iedere klacht kan onderdeel zijn van een complexe aandoening en achter het kleinste pijntje schuilt een wereld aan vervolgvragen en onderzoekjes en mogelijke diagnoses. Ik doe mijn best.

Eens per spreekuur is dat natuurlijk geen probleem. Maar er gaan vaak heel wat spreekuren voorbij voordat ik eens een patiënt spreek die echt maar voor één probleem langskomt. Dat klinkt misschien onwaarschijnlijk, maar het opsparen van klachten is eerder regel dan uitzondering. Terwijl dat nu juist de reden is dat men het dubbele consult heeft uitgevonden! Voor het bespreken van meerdere problemen. En zo loop ik steeds verder uit… De gezichten in de wachtkamer zakken steeds verder omlaag als ik de volgende patiënt kom halen en de koffiepauze gaat regelmatig niet door wegens uitlopen. Ik doe mijn best.

Nu en dan komt er eens een patiënt klagend binnen. 'U loopt al een half uur uit! En ik heb een hele waslijst voor u!' Het is niet altijd even eenvoudig om zulke patiënten serieus te nemen. Maar ik doe mijn best, mensen. Ik doe mijn best.